ისევ ამოჩემებებზე მინდა ვთქვა, ავიკვიატებ ხოლმე სიმღერას და რაღაც პერიოდის მანძილზე, მხოლოდ მისი მომსმენა მსიამოვნებს. ვგრძნობ, რომ ძალიან მტვირთავს. მაგალითად hey you-ს ვუსმენდი და დეპრესიის მაგვარი მომენტებიდან გამოვყავდი. მერე, რაღაც პერიოდი, აღარ მახსოვდა, დავიწყებული მქონდა მისი მოსმენა. შაბათს ნათიასთან ვიყავი, იქ გელამ, მისმა მეუღლემ, მკითხა რას უსმენო? მოულოდნელი შეკითხვა იყო, უცებ, დაუქფიქრებლად pink floyd-ის hey you გამახსენდა და ვუპასუხე: მეთქი ეს, ძალიან მიყვარს -თქო. გაუხარდა pink floyd -ის ორიგინალი CD მაქვსო. გავიდა, მოძებნა, გამოიტანა გამაძლიერებლებით მაღალ ხმაზე მომასმენია, კარგი იყო. კლასიკად აღიარებული ფილმების დისკები მაქვსო, ფედერიკო ფელინის ,, გზა " მირჩია, პატარა კინოა და მთელი ცხოვრებაა ჩატეულიო. ადრე არც მე მომწონდა რამდენიმეჯერ ვუყურე და მერე მივხვდიო. ცოტა რამ კინოებზეც ვისაუბრეთ. მეთქი, თქვენ ახლა გაქვთ დრო ფილმები ერთად უყ...