გული უნდა გქონდეს ცასავით კრიალა ,სული სულ მთოლვარე... ცას გავს ადამიანი, ფიქრი ღრუბელივით მოდის და მიდის... უცებ, რომ მკითხავენ, ვინ ხარო ? ვიბნევი. და პირველი რაც მოდის პასუხად ეს არის –ადამიანი, თუმცა ეს პასუხი, სულაც არ აკმაყოფილებთ. ადამიანობა კი, ცოტა არაა, ბევრს ითხოვს , რთულია ადამიანობა ...ცხოველს არ უნდა დაემგვანო , მასთან ისეც ახლოს ხარ ,აზროვნება უნდ შეძლო ... არა და მარადისობის კანონი ხომ, უკვე გამოიგონა ნოდარ დუმბაძემ. მისი ფორმულა კი ასეთია :"ადამიანის სული გაცილებით უფრო მძიმეა ვიდრე სხეული ,იმდენად მძიმე რომ ერთ ადამიანს მისი ტარება არ შეუძლია ,ამიტომერთმანეთს ხელი უნდა შევაშველოთ ,სანამ ცოხცხლები ვართ,რომ იმ ერთის გარდაცვალების მერე მარტონი არ დავრჩეთ!'" ნოდარ დუმბაძის მზემ კი თქვა:"გააცოცხლეთ სიყვარული დედამიწაზე, თუ შეგიძლიათ და მე აღვსდგები კვლავ მკვდრეთით. "და უცებ ამოვიდა მზე-ლამაზი ,მაღალი, თბილი, ოქროსფერი, ცოცხალი, და მაცოცხლებელი. თქვა თავმდაბალი სალამი, მერე გაიღიმა , გაიცინა , გადაიხარხარა , და აშრიალდა ტყე, აყივლდა მამ