ძველი გემო

ულამაზეს ბარათაბს ვკითხულობ, ძველებს, უკვე გახუმებულებს . თუმცა, ჩვენს ძველ ალბომში, საპატიო ადგილს იკავებს, მაინც.


ბავშვობიდან მიყვარდა მათი, ლამაზი, ნახატების თვალიერება , ახლა კი სიტყვები გახდა უფრო საინტერესო, ემოციებით დატვირთული. აქ ხომ ემოცია "სმაილით" არ არის გამოხატული, არამედ კალიგრაფიით, აღელვებისას ოდნავ აჩქარება ეტყობა ნაწერს ,სუნთქვაცაა თითქოს ჩაყოლილი.
მიყვარს ძველი ალბომები, ძველი ბარათები...
ამ ბოლოს, დამჩემდა, სტუმრად რომ მივდივარ , უკვე უნებლიეთ ვითხოვ, ძველ ალბომს და ფოტოებთან ერთად გახუმებულ წერილებსაც ვეძებ , თან ვიცი, რომ აუცილებლად შემხვდება აჭრელებული მარკებითაც კი:
"გილოცავ ახალ წელს დაესწარი მრავალს ,ეს წელი ყოფილიყოს შენთვის სიახლის მომტანი..."ან კიდე :'გილოცავ გაბედნიერებას...'
გილოცავ დაბადების დღეს გისურვებ უღრუბლო ზეცას , მშვიდობას კეთილ მომავალს , ჯამთელობას და ა.შ.
და იცით ისინი შეიძლება 30 ან 40 თუ 50 წელსაც კი მოიცავდეს .ეს ნაცნობობის, ახლობლობის,სიყვარულის 30,40,50 წლებია...
ნოსტალგია შემომაწვა, ძველი დროის გახსენება მომინდა, როცა თითქოს ურთიერთობები უფრო გულწრფელი იყო , როცა შეეძლოთ შეკრებილიყვნენ ნათესავები, მეგობრები, მეზობლები და საგანგებოდ გამოწყობილები ფოტოს გადასაღებად წასულიყვნენ , თუნდაც, მხოლოდ ერთი კადრის გულისთვის, რომელთაც წლების მერეც  ამდენი სითბო მოაქვთ...