დადგა ოქროსფერი შემოდგომა. ინტერნეტ სივრცე ისეა აჭრელებული შემოდგომის ფერებით, მეც მომინდა რაღაც დამეწერა ამ ფერად, თბილ დროზე. სამი წლის წინ, ოქტრომბის თვეში სოფელში წავედით. ისეთი პერიოდი მქონდა, დეპრესიას ვერ ( არ) დავარქმევ და ცოტა მოწყენილი ვიყავი, იქაურმა გასაოცარმა ბუნებამ კი გამომიყვანა ამ უჟმურისაგან, ალბათ უბრალოდ დასვენებამ და ამ ჯადოსნური სილამაზის დანახვამ მომარჩინა. მამაჩემი ნამდვილ სოფლელს დაემგვანა და ტყეში წავედით სოკოს მოსაკრეფად, მერე ფეხი დაგვიცდა, დავეცით და ერთად ვიცინეთ, ყველაფერი ძალიან ლამაზი იყო და მეხსიერებას სამუდამოდ შემორჩა ის დღეები. სოკო იქ არ გაგვიკეთებია, აქეთ წამოვიღეთ. გზაში შაორზე გავჩერდით და სურათები გდავიღეთ. ეს ტბა, ხომ ყოველთვის ლამაზია, მაგრამ შემოდგომაზე საოცარი იყო, მის თავზე ტყეში მწვანე, ყვითელ, წითელ ფერებს დუღილი ჰქონდათ დაწყებული და მაჭარივით გედებოდა მათი სილამაზე სულზე, წყალიც სხვანაირად მშვიდი ჩანდა. რაჭა ყველა დროში უნდა ნახო და შემოდეგ...