К основному контенту


   მიყვარს- ჩამავალი მზის წითელი ზოლი.ჩემი აივანი, ჩაი - მურაბით ან თაფლით, (თუმცა ამ ბოლოს ყავა მაცდურივით შემომიჩნდა, ახლაც ისე მინდა ცხადად ვგრძნობ მის გემოსა და არომატს) მეგობრებთან ლაქლაქი და საოცრად მიყვარს ახალი ადამიანების გაცნობა, განსაკუთრებით საინტერესო ადამიანებთან ურთიერთობა, არსებობენ მოსაწყენი ტიპებიც. ყველასთან ვერ მეგობრობ, ერთ ბრძენს უთქვამს ,,ყველას მეგობარი არავის მეგობარი არ არისო". ყველას მეგობარი ნამდვილად არ ვარ. თუ პიროვნული პატივისცემა არ მოდის ადამიანის მიმართ, ისე ძნელია მისდამი გამიჩნდეს სიმპათია.
  მიყვარს  ურთიერთობები . 
 მეგობრებთან ერთად ყავის დალევა და გაუთავებელი ლაპარაკი, თუნდაც უკვე კარგად ნაცნობ, ათასჯერ ,,გადაღეჭილ" თემებზე თუ პირებზე. 
 ურთიერთობებში - ნდობა, არა ეჭვები და უნდობლობა.
  კიდე: ბევრი ღიმილიანი დღეები. კარგი ხასიათები, სიკეთე ადამიანებში, გულწრფელობა და პატიების უნარი. (თუმცა თავად ძალიან მიჭირს ვინმეს რამე ვაპატიო. წყენა ადვილად დავივიწყო  და როცა  სხვას ეს უნარი გააჩნია სიგიჟემდე მომწონს.)
  თქმა იციან, დაჭირდები და მაშინ გაახსენდებიო. გაჭირების დროს რომ გაახსენდები ადამიანს, ეს იმას ნიშნავს, რომ მას შენი იმედი აქვს- ეიმედები.  ეს ცუდი სულაც არ არის.
    პირველად ხატიამ მოიფიქრა ეს მეთოდი, ხმამაღლა რომ არ შეეძლო აზრი გამოეთქვა, სხვების გასაგონად რომ არ ღირდა თქმა, არა და იმ სათქმელს მაშინ თუ ქონდა ეფექტი, დაწერა და ფურცელი ჩუმად გადმომაწოდა. მეც ვითომ აქაც არფერი, პასუხი მივაწერე და უკან დავუბრუნე.  მის მერე დაგვჩემდა, რაღაც, ცხელი ამბების დროს მივმართოთ ზემოთ აღნიშნულ მეთოდს, თანაც ჩვენთვის უკვე კარგად აპრობირებულს. მერე ფურცელს ვკუჭავთ და გვერდით მდგომ ურნაში ჩავუძახებთ.
   ახლა მეცინება ამ ყველაფერზე და ვგრძნობ, რომ ეს რაღაცით გვაახლოვებს კიდეც ჩვენ ორს. ურთიერთობებს მოაქვს ასეთი მომენტები, როცა ეჩვევი ადამიანს და მისი საქციელი თუ თვისება შენთვის ხდება ახლობელი, მიუხედავად იმისა, რომ შენ ის არასოდეს გახასიათებდა. იქნებ მისაღები ისეთი ვინმეც კი გახდეს, აქამდე რომ ვერასოდეს იფიქრებდი. თუ შეეჩვევი ან საერთოდ თუ შეძლებ შენგან განსხვავებული ტიპაჟის მიღებას? საინტერესო კითხვა, საკუთარ თავს გამოვცდიდი ასეთ სიტუაციაში...
ვცდილობდი ყველა ჩემი მეგობრისთვის თავისი ყავის ფინჯანი მეპოვა.
მგონი უშედეგოდ არ მიძებნია.






Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

ფერები , ხაზები, ხატები

         ახლა წმინდა ევას ხატი დაწერა, პატარა ევასთვის, დაუკვეთეს, ძირითადად სამი ფერი გამოიყენა: ოქროსფერი, წითელი და ლურჯი, რომელთა შერწყმა საოცარ სილამაზეს ქმნის, აღსაქმელადაც მსუბუქია.     ხატს ხელში ნაზად მაწოდებს, რადგან ლაქი ჯერ არ შეშრობია, შარავანდედს ლამაზი ორნამენტები ამშვენებს, ძალიან მეტყველია, ალბათ პატარა გოგოსაც მოეწონება მისი ანგელოზის ხატი, რომლის ავტორი მხატვარ-რესტავრატორი თამარ ჯიხვაშვილია.    პირველად ხატვის ნიჭი ბაღის მასწავლებელმა შეამჩნია, ძალიან უწყობდა ხელს, დასვამდა და ახატიებდა, თამარის დედას კი ეხვეწებოდა ყურადღება მიექციათ ამ ნიჭისთვის.  პროფესიის არჩევის დრო, რომ დადგა, ცოტა დაიბნა, აღმოჩნდა რომ ჯერ ფრანგული ენა აინტერესებდა, მერე სამედიცინო, სტომატალოგიის განხრით, თუმცა საბოლოოდ არჩევანი სამხატვრო აკადემიაზე შეაჩერა.    მანამდე კი ბებიასაგან ისწავლა ქარგვა, თავიდან ცხვირსახოცებზე, ხოლო, მე-7 კლასში იყო, პირველად, წმინდა გიორგის ხატი, რომ დაქარგა და თავისი სკოლის დირექტორს აჩუქა. მოგვიანებით კერვაც შეისწავლა რადგან, ერთი პერიოდი, მოდელი

მიტევების დღე

    მიტევების და პატიების დღეა დღეს.    ჩვენი ეკლესია, მიუხედავად იმისა, რომ გვასწავლის  ყოველი დღე და ყოველი წუთი ერთმანეთის შენდობისათვის და სიყვარულისთვის  უნდა იყოს, ამისთვის ცალკე დღეც  გამოყო.   წირვის შემდეგ მამაომ შენდობის ლოცვები წაიკითხა, ყველას პატიება თხოვა,  ქადაგებისას სახარებიდან მოიყვანა მაგალითები: მეფემ შეუნდო ვალი თავის ქვეშემრდომს, ის  კი გამოვიდა და მისი მოვალე, რომელმაც ვერ შეძლო თანხის დაბრუნება, ციხეში ჩასვაო.     კარგი მაგალითი არ გამოადგა, მერე კი მეფემ ასწავლა ჭკუა იმ კაცს, თუმცა მას ვეღარაფერი უშველიდა რაკი საუკუნო გენიაში ჩავარდა.   ყოველ ნაბიჯზე, რომ სწავლობ ადამიანი კარგია, ახალს რომ აღმოაჩენ სხვაში სიკეთის და კარგის სახით, მერე შენც აიღებ, მიბაძავ და თუ კი ისწავლი მისგან კარგია, მოკლედ ზრდა არ უნდა შეწყვიტო ამ მხრივ. სიკეთეს კი კარგი თვისება აქვს ბევრ სიხარულს გაძლევს ცხოვრებაში, ხოლო ცოდვის ბუნება ასეთია: ის, რაღაც ცუდის  სახით გიბრუნდება ისევ, ამიტომ უნდა ვერიდოთ ცოდვას.  დღეს , შოთა ნიშნიანიძის ეს ლექსი გამახსენდა დილიდან და გულში ვიმ

ტარხუნის პეროგი

    ტარხუნის პეროგი  ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი კერძია. მიყვარს ის, ნაზი გემო, რასაც მას ტარხუნა სძენს, ასე რომ, ეს კერძი მათვისაა ვისაც უყვარს ტარხუნის გემო და არომატი.  მასალად საჭიროა :  ერთი კონა ტარხუნა, 4,5 თავი ხახვი, 8 ცალი კვერცხი, 200 გრამი ყველი, ფენოვანი ცომი ,  ცომი შესაძლოა ვიყიდოთ მზა ფენოვანი  ან თავად მოვამზადოთ. ასევე კარგია ნახევრად ფენოვანი ცომი, რომელსაც პირადად მე ვანიჭებ უპირატესობას , ფენოვან ცომთან შედარებით და მას შემდეგნაირად ვამზადებ, ჩვენი პეროგისთვის საკმარისი იქნება ნახევრი კილო ფქვილი, რომელსაც დავუმატებთ მარილს, შაქარს (გემოვნებით) და 10 გრამ დროჟს, ცომს კარგად მოვზელთ თბილ წყალში და როცა ამოვა გავაბრტყელებთ და გადავუსმევთ ერბოს ,,ონა". გადაკეცილს გავაჩერებთ 20 წუთი, შემდეგ გავყოფთ ნაწილებად.   მომზადებს წესი       მოვხაშოთ 7კვერცხი და დავჭრათ, ასევე დავჭრათ ხახვი, ტარხუნა, ხოლო ყველი გავხეხოთ. ამ პერიოდში ჩავრთოთ ღუმელი, რომ მოასწროს  180 გრადუსზე გაცხელება ავიღოთ ცომის ერთი ნაწილი გავაბრტყელოთ და დავდოთ ნელ-თბილ ჟარონაზე, (გამოგვა