დღეს, სამარშუტო ტაქსიდან დავინახე, ვიღაც მიდიოდა, ხელში გადაშლილი წიგნით და კითხულობდა. მე, ჩემდა უნებურად, ნათია გამახსენდა, ვიფიქრე ეს მისი კადრია- თქო. კარგა ხანია მსგავს ფოტოებს აგროვებს და სერიას ქმნის, სადაც ქუჩაში, გზაში, სკვერში, ბაღში, შეიძლება ითქვას, ყველგან, ყველა ადგილას წამკითხველი ხალხის სურათებს იღებს.
ნათია რამდენჯერ ვახსენე და მასზე რამდენი ვწერე ბლოგზე! მიზეზი ? ერთი ის, რომ ჩემი მეგობარია და ძალიან ნიჭიერი ადამიანია. ხშირად ვიყენებ მის ფოტოებს http://n-a.artphoto.pro/ ნაწერებში. ჩემი ეს, ბლოგ- ხეტიალიც, მისი დამსახურებაა, რომელთა პირველი წამკითხველ- შემფასებელიც ისაა.
მისი ფოტო- საიტები სხვადასხვა სერიებიდან შედგება. ყველა საოცრად საინტერესოა, ბევრის მთქმელია. მოცემულ მომენტს ძალიან ნათლად ხატავს და მისი ფოტოებიც მე ხატვა უფრო მგონია, მისი თვალით აღქმა და ზუსტი გადმოცემა, გარემოსი, სინამდვილის, რომელშიც გვიწევს ცხოვრება, რომელთაც ყოველ დღე ვხედავთ, ვხვდებით თუმცა ასე საინტერესოდ ვერ აღვიქვამთ.
მაგალითად სერიაში ,, On A Bus " მგზავრების საინტერესო სახეებია წარმოდგენილი. ასე მგონია წლები რომ გავა, ეს ფოტოები, ზუსტად გადმოსცემენ დღევანდელ ეკონომიკურ, სოციალურ, კულტურულ მდგომარეობას, დათვალიერებისას მრჩება შთაბეჭდილება, რომ ეს ხალხი ამ ქალაქიდან სადღაც მიემგზავრება და სევდა აქვთ სახეზე, რომელიც გულის წყვეტაცაა და გამგზავრების სინანულიც, ღიმილის ნაკლებობაა აშკარად.
რაც შეეხება სერიას ,,On Reading" თავიდან სურდა, მხოლოდ ისინი გადაეღო ვინც ქუჩაში წიგნის კითხვით იქნებოდა გართული , თუმცა, როგორც აღმოჩნდა, ჩვენს პატარა ქალაქში ასეთის პოვნა რთული ყოფილა, ამიტომ ბოლოს მთავარი იყო, მხოლოდ მკითხველი ყოფილიყო და კიდევ ეს სერია შავ- თეთრი კადრებისგან შედგება.
მადლობა ირო!.. რა სასიამოვნოა შენთან ჩემი ნახვა :)) ძალიან გამახარე! :*
ОтветитьУдалитьმადლობა ნათი შენ, ასეთი საინტერესო ადამიანი, რომ ხარ. :*
УдалитьBravo Natias, saocari fotoebia.
ОтветитьУдалить