К основному контенту

მაკულატურისთვის განკუთვნილი ფურცლებიდან

     ფურცლები ... მაგიდა სავსეა ,  ერთი ,  ორი , სამი ... ვითვლი კიდეც , ვალაგებ,  ვინახავ .
  ეს ბოლო დროა , ბევრი დოკუმენტია ჩემს ხელში, ზოგს ვხევ და ცალკე ვაწყობ, ზოგს მაწვდიან - მაკულატურაა , მეუბნებიან,  საჭიროს  ვინახავ.

    ვაგრობევთ უვარგისებსაც, მერე ნერგებში გადავცვლით და ჩვენი ძველი ფურცლებით  რამდენიმე ხის გადარჩენასაც შევძლებთ , მათ მაგივრად კი  ახალ წიგნებსაც მოგვცემენ.

   ოღონდ დაუთვალიერებლად არაფერს ვაგდებ, ვნახულობ რა წერია, რამე საჭირო საბუთი რომ არ გადავაგდო , ამის წინ პატარა დიალოგი ჩამივარდა ხელში , თავზე ინტერვიუ ეწერა.  ისიც მაკულატურას მივაკუთვნე , თუმცა მანამდე აქ გადმოვწერე.


- გეწყინა ?
- მეწყინა, კი.
-არ ელოდი ?
-თითქოს,  ამ პასუხს არ ველოდი , რაღაც განსხვავებულს ველოდი- თქო, მაგასაც ვერ ვიტყვი , მაგრამ ასეთს არ ველოდი.
 - იქნებ უფრო ხურმობით იყო ნათქვამი ?
 -შეიძლება, თუმცა , მგონი, ხურმობაშია ყველაზე მეტი სიმართლე.
 -რაო , როგორ გითხრა?
 -მე ვუთხრი,  როცა შეგხვდი და დაგინახე, ვერ გიცანი და ამიტომ არ ვიყავი დარწმუნებლი შენ თუ იყავი  -მეთქი, მან კი მიპასუხა: - მერე დაგეძახა და მე თუ არ ვიყავი, ის, სხვა, მაინც გაგაგონებდაო. სიტვა -სიტყვით ვერ ვიხსენებ და რაღაც ასეთი შინაარსით მითხრა და მეწყინა კი, ანუ სხვა მაინც იპოვეო ასე გამოუვდა.
- მიხვდა რომ გეწყინა ?
 -არა, მე ვუთხარი ,მადლობა ჭკუის დარიგებისთვის- თქო და არაფრისო , მიპასუხა , ამინდზე მკითხა თუ წვიმსო, თუ ცივაო , პასუხი გავეცი და მეტი არაფერი მიმიწერია, არც თვითონ, ისე გამოვედი საიტიდან არც დავმშვიდობებივარ.
-იქნებ იხუმრა და სულ არ უთქვამს საწყენად?
-რ ვიცი, ეგ მას უნდა კითხო.
-გიყვარს?
- არა, სიყვარულს რამხელა სიღმე ჭირდება უერთიერთობების სიღრმე , მის სულს , მის პიოროვნებას ძალიან ახლოს უნდა იცნობდე,  მე კი მას არ ვიცნობ , მომწონს, უბრალოდ. მინდოდა მასაც მოვწონებდი .

Комментарии

  1. ასე რჩება ხოლმე მაკულატურას ჩვენი მოლოდინები, იმედები და იმედგაცრუებები. . .

    ОтветитьУдалить

Отправить комментарий

Популярные сообщения из этого блога

ფერები , ხაზები, ხატები

         ახლა წმინდა ევას ხატი დაწერა, პატარა ევასთვის, დაუკვეთეს, ძირითადად სამი ფერი გამოიყენა: ოქროსფერი, წითელი და ლურჯი, რომელთა შერწყმა საოცარ სილამაზეს ქმნის, აღსაქმელადაც მსუბუქია.     ხატს ხელში ნაზად მაწოდებს, რადგან ლაქი ჯერ არ შეშრობია, შარავანდედს ლამაზი ორნამენტები ამშვენებს, ძალიან მეტყველია, ალბათ პატარა გოგოსაც მოეწონება მისი ანგელოზის ხატი, რომლის ავტორი მხატვარ-რესტავრატორი თამარ ჯიხვაშვილია.    პირველად ხატვის ნიჭი ბაღის მასწავლებელმა შეამჩნია, ძალიან უწყობდა ხელს, დასვამდა და ახატიებდა, თამარის დედას კი ეხვეწებოდა ყურადღება მიექციათ ამ ნიჭისთვის.  პროფესიის არჩევის დრო, რომ დადგა, ცოტა დაიბნა, აღმოჩნდა რომ ჯერ ფრანგული ენა აინტერესებდა, მერე სამედიცინო, სტომატალოგიის განხრით, თუმცა საბოლოოდ არჩევანი სამხატვრო აკადემიაზე შეაჩერა.    მანამდე კი ბებიასაგან ისწავლა ქარგვა, თავიდან ცხვირსახოცებზე, ხოლო, მე-7 კლასში იყო, პირველად, წმინდა გიორგის ხატი, რომ დაქარგა და თავისი სკოლის დირექტორს აჩუქა. მოგვიანებით კერვაც შეისწავლა რადგან, ერთი პერიოდი, მოდელი

მიტევების დღე

    მიტევების და პატიების დღეა დღეს.    ჩვენი ეკლესია, მიუხედავად იმისა, რომ გვასწავლის  ყოველი დღე და ყოველი წუთი ერთმანეთის შენდობისათვის და სიყვარულისთვის  უნდა იყოს, ამისთვის ცალკე დღეც  გამოყო.   წირვის შემდეგ მამაომ შენდობის ლოცვები წაიკითხა, ყველას პატიება თხოვა,  ქადაგებისას სახარებიდან მოიყვანა მაგალითები: მეფემ შეუნდო ვალი თავის ქვეშემრდომს, ის  კი გამოვიდა და მისი მოვალე, რომელმაც ვერ შეძლო თანხის დაბრუნება, ციხეში ჩასვაო.     კარგი მაგალითი არ გამოადგა, მერე კი მეფემ ასწავლა ჭკუა იმ კაცს, თუმცა მას ვეღარაფერი უშველიდა რაკი საუკუნო გენიაში ჩავარდა.   ყოველ ნაბიჯზე, რომ სწავლობ ადამიანი კარგია, ახალს რომ აღმოაჩენ სხვაში სიკეთის და კარგის სახით, მერე შენც აიღებ, მიბაძავ და თუ კი ისწავლი მისგან კარგია, მოკლედ ზრდა არ უნდა შეწყვიტო ამ მხრივ. სიკეთეს კი კარგი თვისება აქვს ბევრ სიხარულს გაძლევს ცხოვრებაში, ხოლო ცოდვის ბუნება ასეთია: ის, რაღაც ცუდის  სახით გიბრუნდება ისევ, ამიტომ უნდა ვერიდოთ ცოდვას.  დღეს , შოთა ნიშნიანიძის ეს ლექსი გამახსენდა დილიდან და გულში ვიმ

ტარხუნის პეროგი

    ტარხუნის პეროგი  ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი კერძია. მიყვარს ის, ნაზი გემო, რასაც მას ტარხუნა სძენს, ასე რომ, ეს კერძი მათვისაა ვისაც უყვარს ტარხუნის გემო და არომატი.  მასალად საჭიროა :  ერთი კონა ტარხუნა, 4,5 თავი ხახვი, 8 ცალი კვერცხი, 200 გრამი ყველი, ფენოვანი ცომი ,  ცომი შესაძლოა ვიყიდოთ მზა ფენოვანი  ან თავად მოვამზადოთ. ასევე კარგია ნახევრად ფენოვანი ცომი, რომელსაც პირადად მე ვანიჭებ უპირატესობას , ფენოვან ცომთან შედარებით და მას შემდეგნაირად ვამზადებ, ჩვენი პეროგისთვის საკმარისი იქნება ნახევრი კილო ფქვილი, რომელსაც დავუმატებთ მარილს, შაქარს (გემოვნებით) და 10 გრამ დროჟს, ცომს კარგად მოვზელთ თბილ წყალში და როცა ამოვა გავაბრტყელებთ და გადავუსმევთ ერბოს ,,ონა". გადაკეცილს გავაჩერებთ 20 წუთი, შემდეგ გავყოფთ ნაწილებად.   მომზადებს წესი       მოვხაშოთ 7კვერცხი და დავჭრათ, ასევე დავჭრათ ხახვი, ტარხუნა, ხოლო ყველი გავხეხოთ. ამ პერიოდში ჩავრთოთ ღუმელი, რომ მოასწროს  180 გრადუსზე გაცხელება ავიღოთ ცომის ერთი ნაწილი გავაბრტყელოთ და დავდოთ ნელ-თბილ ჟარონაზე, (გამოგვა