,, საუნჯელებმა" არ მომწერეს პასუხი, როცა ფეისბუქის მათ გვერდზე შემთხვევით წავიკითხე ალექსანდრე ბლოკის ეს ლექსი და ვკითხე , თუ ვინ არის ამ თარგმანის ავტორი.
მე, უფრო ადრე და ხშირად ვიმეორებდი ამ სიტყვებს ,, მე მეშინია შენთან შეხვედრის , მაგრამ ვერ გნახო უფრო ძნელია."
ჯერ კიდევ სტუდენტები, რომ ვიყავით მაშინ, ჩემმა კურსელმა, ნანიკომ გადამაწერია სოსო სიგუას მიერ გადათარგმნილი, რომელიც მაშინვე მომეწონა და შემიყვარდა.
,, ისევ მაშინებს შენთან შეხვედრა ,
უშენობა კი უფრო მაშინებს,
სუყველაფერი, რასაც შევხედავ,
იდუმალდება ჩემთვის მაშინვე.
გზად აჩრდილები დიან ზმორებით
და მათ თვალებში თვლემის ნისლია,
მე ტაძრის კიბეს მივეკონები,
უკან მოხედვა არ შემიძლია.
მეხება ვიღაც, მერე მშორდება,
ვერ იხსომებენ ლანდებს თვალები.
ხმა შემომესმა მოულოდნელად
უკანასკნელი დასაფლავების.
ღრუბლიანი ცა ეხება მაღლობს,
ქრება ტაძარი , არ მოჩანს დიდხანს.
მე ვიცი , აქ ხარ, ძალიან ახლოს,
მაგრამ აქ არ ხარ , შენ ისევ იქ ხარ."
მე, უფრო ადრე და ხშირად ვიმეორებდი ამ სიტყვებს ,, მე მეშინია შენთან შეხვედრის , მაგრამ ვერ გნახო უფრო ძნელია."
ჯერ კიდევ სტუდენტები, რომ ვიყავით მაშინ, ჩემმა კურსელმა, ნანიკომ გადამაწერია სოსო სიგუას მიერ გადათარგმნილი, რომელიც მაშინვე მომეწონა და შემიყვარდა.
,, მე მეშინია შენთან შეხვედრის,
მაგრამ ვერ გნახო -უფრო ძნელია,
გაოცებულა ყველა და მათი
სევდა იოლი საპოვნელია.
ვერ გამიგია მოხეტიალე
ჩრდილებით ქუჩა , როგორ ივსება
და ეკლესიის კიბესთან მისულს
უკან მოხედვა შემეშინდება.
ვიღაცა მხარზე ხელებს დამადებს,
მაგრამ არ მახსოვს მისი სახელი
ყურში ჩამესმის სამგლოვიარო
ხმა -უსასოო, სევდის მსახველი.
დაბლა დაეშვა ცა მოღუშული
და დაეფარა ტაძარს ღრუბლები.
მე ვიცი, აქ ხარ ჩემთან მოსულხარ,
მაგრამ არცა ხარ, არც მეგულები."
ვერ გამიგია მოხეტიალე
ОтветитьУдалитьჩრდილებით ქუჩა როგორ ივსება
და ეკლესიის კიბესთან მისულს
უკან მოხედვა შემეშინდება.
<3 ძალიან მომეწონა!!!
თინი ძველ დღიურებს გადავხედე ზოგი ახალის აღმოჩენასავით იყო , ემოცია , განცდა , თურმე რეებს ვინიშნავდი, ადრე რას ვიწერდი, ზოგი სასაცილო და ბავშვური მეჩვენა
Удалитьძალიან კარგია ცოტა ხნის წინანდელი "მეს" გახსენება. შენი რეაქციები სრულიად ბუნებრივია :)
Удалить