К основному контенту

ლამაზი ქალი

     მოდა ბრუნავს  თუ მოდა იცვლება?
 ეს  არ ვიცი, მაგრამ მიყვარს მოდას აყოლილი ქალი. გემოვნებიანი, დახვეწილი თავისი ჩაცმით, ქცევით, მანერით...


     მაინც, ალბათ,  სხვა თემაა ლამაზი ქალი. ზოგი, ერთდროულად,  ლამაზიცაა და ისეთი ჭკვიანიც, რომ თავის ცხოვრებას, სწორედ, თავისი სილამაზით იწყობს.

   მოხდენილად ჩაცმა რთული საქმეა, მოდაში რაცაა შეიძლება სულ ვერ მოიხდინო. მაგრამ მოვლილი  ყოფნა შესამჩნევია ყოველთვის.  

    ყველა ლაპარაკობს, მსახიობ ანჯელინა ჯოლის სადედოფლო კაბაზე, ზოგს მოწონს ზოგს არა. მე არ მომწონს. 




     თუმცა,  რა მნიშვნელობა აქვს კაბას იქ, სადაც დიდი ბედნიერებაა. და ალბთ , სილამაზის მთავარი ინგრედიენტი სიყვარულია, ტუჩებზე ღიმილი და თვალებში პატარა ვარსკვლავები. თუმცა, ლამაზ ქალსაც აუშნოვებს უგემოვნობა და კიდევ, მხოლოდ მამაკაცების საყვარელი თემა სულაც არ არის ეს.

ჩემი ლამაზი ქალები :

 ოდრი ტატუ 




პენელოპე კრუსი 





კირა ნაიტლი 



ჟულიეტ ბინოში 








მარიონ კატიარი










Комментарии

  1. ანჯელინას კაბა არც მე მომეწონა :) ძაან ტიპობს.

    გოგი გვახარიას წიგნს ვკითხულობდი ამასწინათ, რატომღაც აჩემებული ჰყავს ჯულიეტ ბინოში, არ მოსწონს :)))

    სარა ჯესიკა მეც ძალიან მომწონს :) თავისი ნაკლებით და სტილის საოცარი აღქმით.

    ОтветитьУдалить
  2. ეს გვახარია რას ერჩის ამ ბინოშს ?! :))

    ,, არ იდარდი" წლების წინ, იმედზე გადაცემა იყო ასეთი, რომელსაც გივი ბერიკაშვილი უძღვებოდა. ჰოდა ერთ -ერთ გადაცემაში , მან თქვა ასეთი ლექსი, რომელიც ქუთაისში ყოფილა გავრცელებული ,, აგიაშვილსა ნიკასო არ ყვარებია პიკასო, გადაირია პიკასო რა დავუშავე ნიკასო"
    ჰოდა ასეა ახლა მაგ ამბავიც. :))

    ОтветитьУдалить
    Ответы
    1. რა მაგარი ლექსია, ძალიან ვიცინე :))))

      რავიცი, მემგონი ყალბად თამაშობს და ნიჭი აკლიაო და ამის გამო გარეგნობასაც გადაუარა, მაგრამ წიგნის ბოლოში თვითონ თქვა, პირობას გაძლევთ, აღარ ვახსენებ ბინოშსო :))) ეგ ხომ თვითირონიით გამოირჩევა და ბოლოს მაინც ვერ მიხვდები საბოლოო პოზიციას.

      ადრე პენელოპე გადაიღეს ყავის რეკლამაში (ნესპრესსო), ისე საყვარლად ლაპარაკობს ინგლისურად თავისი ესპანური აქცენტით!

      Удалить
    2. პენელოპე რა საყვარელიაა

      Удалить

Отправить комментарий

Популярные сообщения из этого блога

ფერები , ხაზები, ხატები

         ახლა წმინდა ევას ხატი დაწერა, პატარა ევასთვის, დაუკვეთეს, ძირითადად სამი ფერი გამოიყენა: ოქროსფერი, წითელი და ლურჯი, რომელთა შერწყმა საოცარ სილამაზეს ქმნის, აღსაქმელადაც მსუბუქია.     ხატს ხელში ნაზად მაწოდებს, რადგან ლაქი ჯერ არ შეშრობია, შარავანდედს ლამაზი ორნამენტები ამშვენებს, ძალიან მეტყველია, ალბათ პატარა გოგოსაც მოეწონება მისი ანგელოზის ხატი, რომლის ავტორი მხატვარ-რესტავრატორი თამარ ჯიხვაშვილია.    პირველად ხატვის ნიჭი ბაღის მასწავლებელმა შეამჩნია, ძალიან უწყობდა ხელს, დასვამდა და ახატიებდა, თამარის დედას კი ეხვეწებოდა ყურადღება მიექციათ ამ ნიჭისთვის.  პროფესიის არჩევის დრო, რომ დადგა, ცოტა დაიბნა, აღმოჩნდა რომ ჯერ ფრანგული ენა აინტერესებდა, მერე სამედიცინო, სტომატალოგიის განხრით, თუმცა საბოლოოდ არჩევანი სამხატვრო აკადემიაზე შეაჩერა.    მანამდე კი ბებიასაგან ისწავლა ქარგვა, თავიდან ცხვირსახოცებზე, ხოლო, მე-7 კლასში იყო, პირველად, წმინდა გიორგის ხატი, რომ დაქარგა და თავისი სკოლის დირექტორს აჩუქა. მოგვიანებით კერვაც შეისწავლა რადგან, ერთი პერიოდი, მოდელი

მიტევების დღე

    მიტევების და პატიების დღეა დღეს.    ჩვენი ეკლესია, მიუხედავად იმისა, რომ გვასწავლის  ყოველი დღე და ყოველი წუთი ერთმანეთის შენდობისათვის და სიყვარულისთვის  უნდა იყოს, ამისთვის ცალკე დღეც  გამოყო.   წირვის შემდეგ მამაომ შენდობის ლოცვები წაიკითხა, ყველას პატიება თხოვა,  ქადაგებისას სახარებიდან მოიყვანა მაგალითები: მეფემ შეუნდო ვალი თავის ქვეშემრდომს, ის  კი გამოვიდა და მისი მოვალე, რომელმაც ვერ შეძლო თანხის დაბრუნება, ციხეში ჩასვაო.     კარგი მაგალითი არ გამოადგა, მერე კი მეფემ ასწავლა ჭკუა იმ კაცს, თუმცა მას ვეღარაფერი უშველიდა რაკი საუკუნო გენიაში ჩავარდა.   ყოველ ნაბიჯზე, რომ სწავლობ ადამიანი კარგია, ახალს რომ აღმოაჩენ სხვაში სიკეთის და კარგის სახით, მერე შენც აიღებ, მიბაძავ და თუ კი ისწავლი მისგან კარგია, მოკლედ ზრდა არ უნდა შეწყვიტო ამ მხრივ. სიკეთეს კი კარგი თვისება აქვს ბევრ სიხარულს გაძლევს ცხოვრებაში, ხოლო ცოდვის ბუნება ასეთია: ის, რაღაც ცუდის  სახით გიბრუნდება ისევ, ამიტომ უნდა ვერიდოთ ცოდვას.  დღეს , შოთა ნიშნიანიძის ეს ლექსი გამახსენდა დილიდან და გულში ვიმ

სუნი

   ოთახში ვზივართ, სადაც ორი წელია აღარ ვმჯდარვართ, ძველი წლები მახსენდება, მაშინ ყველაფერი, კიდე უფრო სხვანაირად იყო, ეს ოთახი ბევრ ხალხს იტევდა. ოჯახის წევრებს თუ ახლო მეზობლებს, საღამოს ტელევიზორთან ჩამომსხდარებს, თუმცა, მერე, ასაკოვნები ამ ქვეყნიდან წავიდნენ, ახალგაზრდები კი ქვეყნიდან. სახლი ცარიელი დარჩა, ახლა აღარავინ ცხოვრობს.      12 წელია რაც წასული ვარო, ამბობს, ვუფიქრდები როგორ გაიპარა დრო ისე, რომ ვერ შევიგრძენი, არაფერში ჩანს, ჩემთვის, ეს დრო...    სამაგიეროდ, დაბრუნებულებს სულ მოუთქმელად ვაყოლებთ იქაურ ამბებს, როგორ ცხოვრობენ მასპინძლები თუ ჩასულები ქვეყნებში, რომლებიც, ჩვენგან, რკინის ფარდით იყო გამოყოფილი.   ადრე, მოყოლილ ამბებს, აქაურობას ვადარებდი, ჩვენს ყოველდღიურობას თუ წეს- ჩვეულებებს, ახლა აღარ, არ მაინტერესებს. ჩვენი ინდივიდუალიზმის დაკარგვა არ მინდა.    ოთახები დაალაგა, ახალი ფარდები დაკიდა, ჩამოტანილები, ახლა სისუფთავის სუნი დგასო, მეუბნება. მე ვერ ვგრძნობა. შემოდგომიდან მოყოლებული სუნი არ მიგრძვნია, გავცივდი და ყნოსვა დამიქვეითდა, მჯერა ამინდის ათბობ