საახალწლო

      საახალწლო სურვილები უნდა დაწეროო, მერე უნდა დაწვა ის ფურცელიო და შამპანიურში გაურიო, რომ დალიოო. 

 რავიცი, რატომ უნდა დალიო საახალწო სურვილები, უნდა დალიო კი არა და გამოულევლად ბევრი უნდა გაგაჩნდეს.

   2014 წელი იყო მაგარი წელი იმიტომ, რომ  დაიბადა და მოვნათლე დავითი,

დაიბადა ღიმილიანი სანდრო, ჩემი საუკეთესო მეგობრის შვილი,  ასევე მისი მოსვლით გაგვახარა მარიამმა, ანდრიამ, რომელიც თავის ასაკთან შედარებით ბუთქუნა და დიდია, ხოლო წლის მიწურულს თავისი მამაკაცური გამომეტყველებითა და ვარცხნილობით გაგვაოცა ვაჩემ. 

 2014 არ ყოფილა რაიმეთი გამორჩუელი წელი ჩემთვის, არც ზაფხულით, არც შემოდგომით. გაზაფხული კი იყო ჩვეული, ერთდროულად წვიმით და მზით, როგორც ამინდში, ასევე სულშიც და ძირითადი სურვილებიც არ შემცვლია, ჯერ ისევ ძველ ტალღაზე ვარ და ასე დარჩენილი ველოდები ახალს.

  ისევ მაღიზიანებს, თამარ მეფის ქუჩის სარემონტო სამუშაოები, წინა წლებშიც მაღიზიანებდა ეს გაუკეთებელი გზა და ერთხელ თხრილში ფეხი გადამიბრუნდა, დავეცი, ხოლო გვერდი ისე უგულოდ ჩამიარა ბიჭმა, რომელიც წესით (ბიჭი იყო ბოლო ბოლო) უნდა შემშველოდა, ეს ფაქტი მეტკინა. 2015 წელს კი, განახლებული თამარ მეფე გამახარებს, იმედია. ახლა კი ზუსტად ეს პროცესია იქ.

  2014 წლის სიურპრიზი იყო, როცა ნოემბრის წვიმიან, ცივ ამინდში, სრულიად მოულოდნელად ძალიან გემრიელ ყავას მოგართმევენ იქ, სადაც არ ელი. ყავა ვიღას აკვირვებს, მაგრამ  იმ ყავას სხვა მადლი ჰქონდა მოყრილი და ის აგემრილებდა, ჰქონდა საოცარი ქაფი, ვსვამდი ცხელ სითხეს და სულს მითბობდა, რომელიც მე არც 2015 -ში და არც სხვა წლებში არ დამავიწყდება.

  2014-ში არ მიმიღია განსაკუთრებული საჩუქარი, არც რაიმე, სერიოზული, გადაწყვეტილება,  არ შემიძენია ახალი მეგობარი და არ მიმოგზაურია სადმე, შორეულ ქვეყანაში.
      ისევ მიყვარდა ლექსების კითხვა.
   ზოგჯერ სევდისგან გალუმპული ვრჩებოდი, მერე აქ შემოვდიოდი და თავს ვაფარებდი, როგორც საუკეთესო თავშესაფარს.
    ზოგჯერ იყო საღამოები ცოტა შავი ღვინით და ბევრი ფიქრით.

  რაც ძალიან მინდა არის ის, რომ  სულ, ასე, არ  დამდევდეს  სიცარიელის შეგძნება, რომელიც იმ ქალაქის ბრალია, სადაც ვცხოვრობ, რადგან ზუსტად არ ვიცი  რომელი წლიდან ამედევნა, მაგრამ ალბათ სათავე აიღო მაშინ, როცა ჩემი პირველი მეგობარი წავიდა საქართველოდან უცხო ქვეყანაში, მის მერე შინაგანად სულ მაქვს დიდი ცარიელი ადგილი და რაც ყველაზე მეტად მინდა არის ამის შევსება.
  ბედნიერი 2015 ყველას.