card – ბუმი

      წითელ და თეთრ ფერში გაწყობილი უჯრებიანი სუფრა გადავაფარე სამზარეულოს მაგიდაზე. ოთახი გამოაცოცხლა, მსიამოვნებს მისი ცქერა. ზედ კი ბანკიდან მოტანილი ბარათები გავშალე.  ბანკები გიჟდებიან მათ გაცემაზე, ერთს მოითხოვ და იქვე რამდენიმე მოყვება საჩუქრად. ვითომ ძალიან გულუხვები იყვნენ. ასე თავიანთ შექმნილ პროდუქტებს ასაღებენ. არ მინდა მათი ,,მსხვერპლი" გავხდე, ამიტომ ჯერ ბოლომდე მინდა გავერკვე მათ ფუნქციებში და მერე გავააქტიურო  ან საერთოდ არ გამოვიყენო.

    არა, ბარათების შემოტევაა ნამდვილად, ორი საფულე მაქვს ერთში ყოველდღიური ხურდა მიდევს, მეორე კი მთლიანად ბარათებს ეთმობა. ნაირ– ნაირი სახეობისაა:  აფთიაქის ზღარბი ბარათი, ზედ ვაშლებს ვაგროვებ, რამდენიმეჯერმე გამომადგა  ასე დაგროვილი ქულები, მაგალითად ჩემი ძმის საჩუქრისათვის ბარათის ქულებით გადავიხადე და Cliven-ის ფირმის შხაპის ქაფი ავიღე, თვითონაც კმაყოფილი დარჩა და მეც.
     უნიკარდი, რომელიც  უფრო უნივერსალური ხასიათისაა და სხვადასხვა ობიექტს ითვალისწინებს. ძირითად ბარათად შავი ავიღე, დამხმარედ თეთრი ფერის ბარათები ოჯახის წევრებში დავარიგე. მეც ძალაუნებურად უპირატესობას ვანიჭებ იმ სავაჭრო ობიექტებს, სადაც მისი გატარება შეუძლიათ.   ვისარგებლე კიდეც,  უსადენო ზარი ავიღე და ახლა უფრო ადვილად გვაგონებენ სახლში სტუმრები, ხოლო ამ ახალი წლის დადგომისას საკუთარ თავს, მისი მეშვეობით, საახალწლო საჩუქარი გავუკეთე და ორჰან ფამუქის ,,სტამბოლი " გამოვიწერე რამდენადაც სწორად მახსოვს, სულ რაღაც 163 ქულად.

    საბანკო ბარათებს კი უფრო დაკვირვებით ვეკიდები. ის რათქმაუნდა არ მჯერა, როგორც ამას მათი აღებისას გვეუბნებიან ღიმილიანი და კეთილგანწყობილი ბანკის თანამშრომლები, რომ სულ რაღაც უმცირესი თანხა გვიჯდება მისი გამოყენება. ასე შემომთავაზეს ,,სმარტივი" ბარათი, რომლის ფუნქციებში ჯერ კარგად ვერ გავერკვიე.

   პატარა მაღაზიებმაც დაიწყეს თავიანთი ბარათების გაცემა და ამით მყიდველის მოზიდვა. იმას კი მივხვდი, რომ მარკეტინგის თვალსაზრისით ასეთი სვლა გამართლებულია ცალკეული კომპანიებისთვის.მყოდვილს ძალიან იზიდავენ და იჩვევენ. პრინციპში არც ჩვენთვისაა ცუდი. დაგროვილი ქულები ბოლოს, პატარა სიხარულს, მაინც გვანიჭებს.