საოცნებო იდეები

    უკვე თითქმის გადაწყდა. საპარლამენტო ქალაქი ქუთაისი აღარ იქნება, ისევ უკან აბრუნებენ პარლამენტს. მისი შემადგენლობისათვის რთული აღმოჩნდა ორ ქალაქს შორის გაბმული ყოფნა, გარდა ამისა, მთავრობა და სამინისტროები, რადგან კვლავ რჩება დედაქალაქში, ამიტომაც  უაზრობად ეჩვენებათ პარლამენტის სხვა ქალაქში მუშაობა .
     ჩვენს ქალაქს კი დარჩა საპარლამენტო შენობა, ესპანელი არქიტექტორის, ალბერტო დომინგო კაბესოს  მიერ აგებული 

   შენობა, რომლის  აშენებასაც  შეეწირა დედა–შვილის სიცოცხლე, რომლებიც მემორიალის დემონტაჟის დროს ასხლეტილმა ქვამ იმსხვერპლა და დიდების მემორიალი. 
    ადამინის სიცოცხლესთან, მემორიალი რაღა სახსენებელია, თუმცა გამოჩენილი მოქანდაკის, მერაბ ბერძენიშვილის ნამუშევარი, ფაშიზმის დამარცხებაზე მიძღვნილი ძეგლი გახლდათ. ბევრი ადამიანისათვის ის, ომის გმირებისა და ბოროტების დამარცხებას ნიშნავდა, ზოგისთვის ადგილს, სადაც საქორწილო ფოტოალბომისათვის   სურათებს იღებდნენ. მახსოვს, ბატონი მერაბი, მაშინ საინფორმაციო გამოშვებების ინტერვიუებში, გულდაწყვეტით საუბრობდა ამ დემონტაჟის  შესახებ.

 

  

   ახალი შენობა კი არ ვიცი, რამდენად გამოდგება მექორწინეებისათვის სურათების გადასაღებად,  ხოლო  სხვა,  რა ფუნქციას შემატებენ ჯერ მაგაზე არ საუბრობენ.

   წინა ხელისუფლებას კი ამოძრავებდა შემდგეგი მიზანი: სურდა პარლამენტის აქ გადმოტანით, ფუნქცია მიენიჭებიათ  ქალაქისათვის და მისი ცხოვრება გამოეცოცხლებიათ. მაგალითისთვის სხვა ქვეყნების ანალოგებს იღებდნენ .

   ახალ ხელისუფლებასაც აქვს თავისი იდეები და გვპირდებიან, რომ ,,ისე" არ დაგვტოვებენ. ერთი საინტერესო იდეა კი, ქუთაისის საპორტო ქალაქად გარდაქმნაა, რომელიც ,, ოცნების" წევრს ომარ ნიშნიანიძეს ეკუთვნის.  ვარციხეში რიონის აუზის გაღრმავება, სადაც შემოეტევა გემი და ქალაქიც გარდაიქმნება საპორტო  ქალაქად.