К основному контенту

დღიური



    1  ნოემბერია, ხუთშაბათი,  ღრუბლაინი დილაა, მაგარამ არ წვიმს, ძალიანაც არ ცივა. ნოემბერი, თავის მხრივ, იტყობს ზამთრის მოახლოებას. თუმცა დღეს ეს ნაკლებად გამოდის მას, რადგან 21 გრადუსს აცხადებენ საინფორმაციოები.
  დილით ხატიამ მოგვიყვა თავისი უცნაური სიზმარი. პატარა გოგოსთან ერთად ლიფტში გაჩხერილა, ლიფტს ცალი კედელი არ ქონია, მერე ბავშვი ვიღაცისთვის აუწოდებია და გადაურჩენია. ბოლოს თვითონაც გამოსულა. მე კი ინტერნეტში ვიღაცის ,,დილას" ვკითხულობ, როგორ ამზადებდა ბლინებს თავისი სამი შვილისთვის, რა დროს გადიოდა მეუღლე სახლიდან, შემდეგ შვილები და ბოლოს თვითონ. ერთ-ერთი დაჟინებით ეკითხებოდა თუ რატომ უწერს მასწავლებელი მასზე მეტ ქულას ისეთ ბავშვს, რომელიც უკეთ არ სწავლობს ვიდრე ის, ამით მასწავლებელი ხაზს უსვამს, რომ ის სხვებისაგან განსხვავებულია და საცოდავად მიიჩნევს?  ჯანსაღი აზროვნება მესიამოვნა, მეც გავთბი, უცებ მათ სახლში აღმოვჩნდი, ბლინებზეც დავეწვიე. მივხვდი, რომ ძალიან მინდა თბილი ოჯახი, სამი შვილით, ჟრიამული და სიცოხლის მძაფრი შეგრძნება. ოჯახში სწორი დამოკიდებულება ერთმანეთის მიმართ. ხატიას სიზმარი მალე გაცხადდა, ნინოს დავურეკეთ და ორსულობის შეწყვეტა გადავწყიტეთო გვითხრა, აღარ ტიროდა, უფრო მშვიდი ჩანდა. საღამოს, სამუშაო საათების დასრულების შემდეგ გავედით გოგოები სანახავად. საავადმყოფოს   C კორპუსში შევედით. სისუფთავე და კარგი რემონტი იყო. ახალი გადმოსულები არიან ამ შენობაში. მისი პალატიდან მოჩანდა განათებული ახალი პარლამენტის შენობა, მთავრობის და იუსტიციის სახლი, ახალი უბანი გაჩნდა ჩვენს ქალაქში, თანაც სამთავრობო. დროებითია მგონი, რადგან  ისევ უკან უნდათ დააბრუნონ პარლამენტი. ცა კი სერი და გაბერილი იყო ნისლივით ადგა თავზე ამ შენობებს.   ცილებზე  იყო ყველაფერი დამოკიდებული, პატარას სიცოცხლე კი მის ბრძოლის უნარიანობაზე. ექიმს უთქვამს: რომ ვიყოთ იაპონიაში ან გერმანიაში 100 %-იან გარანტიას მოგცემდით, რადგან იქ ბაშვებს დედის მუცლის გარემოს უქმნიან და ასე აჯამთელებენო.აქ ,კი ...
   ადრე მთებში  ( იქნებ ვინმე ახლაც არის ასე არ ვიცი ) ქალი რომ მოილოგინებდა, მერე 40 დღე ცალკე ყავდათ ისე, რომ არავინ ეხმარებოდა და თუ შეძლებდა გადარჩენას ახალშობილი, ბრძოლის უნარი თუ აღმოაჩნდებოდა ჩათვლიდნენ, რომ   იყო სიცოცხლის ღირსი.
საღამოს გაწვიმდა.
    დღეს 2 ნოემბერია, პარასკევი უფრო მშვიდი დღეა, კვირის ბოლოა და უფრო მიყვარს, რადგან ხვალ, შაბათს შევძლებ დასვენებას. მთელი კვირით დაღლილი, დატვირთული გონებასაც მოვადუნებ და ფიზიკურადაც  დავისვენებ. ბანკში მიწევს რიგში დგომა, ბანკომატმა თანხა ჩამიყლაპა, კარტებს რომ ყლაპავდა ვიცოდი, მაგარამ თანხასაც თუ  მიირთმევდა ეს აღარ ვიცოდი. განაცხადი შევავსე და დღის ბოლომდე დაგიბრუნდებაო მითხრეს, sms შეტყობინებაც გავააქტიურე, მაგარამ კონსულტანტმა ისეთი სახით მითხრა ზუსტად არ ვიციო მივხვდი, რომ არ უნდა დავლოდებოდი. ამიდია ძალიან კარგი, მზემ ისე გამოანათა გუშინდელი წვიმა სულ ააშრო. ნინომ თვითონ მოგვწერა გოგო დაიბადაო, ცოტა პრობლემები აქვს, მაგარამ კარგად იქნება. უფრო ძლიერია ვიდრე ექიმებს  ეგონათ.
    ყოველ შაბათ - კვირას თავისი გეგმა აქვს, ხვალაც შესაბამისად და ზეგაც. იმედია ყველაფრის განხორციელებას შევძლებ.

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

ფერები , ხაზები, ხატები

         ახლა წმინდა ევას ხატი დაწერა, პატარა ევასთვის, დაუკვეთეს, ძირითადად სამი ფერი გამოიყენა: ოქროსფერი, წითელი და ლურჯი, რომელთა შერწყმა საოცარ სილამაზეს ქმნის, აღსაქმელადაც მსუბუქია.     ხატს ხელში ნაზად მაწოდებს, რადგან ლაქი ჯერ არ შეშრობია, შარავანდედს ლამაზი ორნამენტები ამშვენებს, ძალიან მეტყველია, ალბათ პატარა გოგოსაც მოეწონება მისი ანგელოზის ხატი, რომლის ავტორი მხატვარ-რესტავრატორი თამარ ჯიხვაშვილია.    პირველად ხატვის ნიჭი ბაღის მასწავლებელმა შეამჩნია, ძალიან უწყობდა ხელს, დასვამდა და ახატიებდა, თამარის დედას კი ეხვეწებოდა ყურადღება მიექციათ ამ ნიჭისთვის.  პროფესიის არჩევის დრო, რომ დადგა, ცოტა დაიბნა, აღმოჩნდა რომ ჯერ ფრანგული ენა აინტერესებდა, მერე სამედიცინო, სტომატალოგიის განხრით, თუმცა საბოლოოდ არჩევანი სამხატვრო აკადემიაზე შეაჩერა.    მანამდე კი ბებიასაგან ისწავლა ქარგვა, თავიდან ცხვირსახოცებზე, ხოლო, მე-7 კლასში იყო, პირველად, წმინდა გიორგის ხატი, რომ დაქარგა და თავისი სკოლის დირექტორს აჩუქა. მოგვიანებით კერვაც შეისწავლა რადგან, ერთი პერიოდი, მოდელი

მიტევების დღე

    მიტევების და პატიების დღეა დღეს.    ჩვენი ეკლესია, მიუხედავად იმისა, რომ გვასწავლის  ყოველი დღე და ყოველი წუთი ერთმანეთის შენდობისათვის და სიყვარულისთვის  უნდა იყოს, ამისთვის ცალკე დღეც  გამოყო.   წირვის შემდეგ მამაომ შენდობის ლოცვები წაიკითხა, ყველას პატიება თხოვა,  ქადაგებისას სახარებიდან მოიყვანა მაგალითები: მეფემ შეუნდო ვალი თავის ქვეშემრდომს, ის  კი გამოვიდა და მისი მოვალე, რომელმაც ვერ შეძლო თანხის დაბრუნება, ციხეში ჩასვაო.     კარგი მაგალითი არ გამოადგა, მერე კი მეფემ ასწავლა ჭკუა იმ კაცს, თუმცა მას ვეღარაფერი უშველიდა რაკი საუკუნო გენიაში ჩავარდა.   ყოველ ნაბიჯზე, რომ სწავლობ ადამიანი კარგია, ახალს რომ აღმოაჩენ სხვაში სიკეთის და კარგის სახით, მერე შენც აიღებ, მიბაძავ და თუ კი ისწავლი მისგან კარგია, მოკლედ ზრდა არ უნდა შეწყვიტო ამ მხრივ. სიკეთეს კი კარგი თვისება აქვს ბევრ სიხარულს გაძლევს ცხოვრებაში, ხოლო ცოდვის ბუნება ასეთია: ის, რაღაც ცუდის  სახით გიბრუნდება ისევ, ამიტომ უნდა ვერიდოთ ცოდვას.  დღეს , შოთა ნიშნიანიძის ეს ლექსი გამახსენდა დილიდან და გულში ვიმ

ტარხუნის პეროგი

    ტარხუნის პეროგი  ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი კერძია. მიყვარს ის, ნაზი გემო, რასაც მას ტარხუნა სძენს, ასე რომ, ეს კერძი მათვისაა ვისაც უყვარს ტარხუნის გემო და არომატი.  მასალად საჭიროა :  ერთი კონა ტარხუნა, 4,5 თავი ხახვი, 8 ცალი კვერცხი, 200 გრამი ყველი, ფენოვანი ცომი ,  ცომი შესაძლოა ვიყიდოთ მზა ფენოვანი  ან თავად მოვამზადოთ. ასევე კარგია ნახევრად ფენოვანი ცომი, რომელსაც პირადად მე ვანიჭებ უპირატესობას , ფენოვან ცომთან შედარებით და მას შემდეგნაირად ვამზადებ, ჩვენი პეროგისთვის საკმარისი იქნება ნახევრი კილო ფქვილი, რომელსაც დავუმატებთ მარილს, შაქარს (გემოვნებით) და 10 გრამ დროჟს, ცომს კარგად მოვზელთ თბილ წყალში და როცა ამოვა გავაბრტყელებთ და გადავუსმევთ ერბოს ,,ონა". გადაკეცილს გავაჩერებთ 20 წუთი, შემდეგ გავყოფთ ნაწილებად.   მომზადებს წესი       მოვხაშოთ 7კვერცხი და დავჭრათ, ასევე დავჭრათ ხახვი, ტარხუნა, ხოლო ყველი გავხეხოთ. ამ პერიოდში ჩავრთოთ ღუმელი, რომ მოასწროს  180 გრადუსზე გაცხელება ავიღოთ ცომის ერთი ნაწილი გავაბრტყელოთ და დავდოთ ნელ-თბილ ჟარონაზე, (გამოგვა