К основному контенту

გიორგობის თვეში

   ისევ პოლიტიკაზე ვსაუბრობთ ოჯახში, სტუმრებთან ერთად, სამსახურში თანამშრომელბი. ისევ ,,გადამრჩენის თვალით" შევყურებთ ამ ვაი პოლიტიკოსების გადაწყვეტილებებს და გავიძახით:  - გვეშველება რამე?!
  მე, უკვე კარგა ხანია, მაღიზიანებს საუბრები პოლიტიკაზე, ჩვენი ეს, უსასოო მდგომარეობა. ამის წინაც დავწერე აქ, რომ ყოველნაირად ვარიდებ თავს პოლიტიკას. როცა მასზე იწყება საუბარი ვდგები და გავდივარ, სხვა რამის კითხვას ვიწყებ, მოკლედ, როგორც შემიძლია ისე გავრბივარ შექმნილი რეალობიდან. ჯერ ახალი დანიშნულია ხელისუფლება და წინასწარი კომენტარებისაგან თავს ვიკავებ. მინდა ძლიერი, ჭკვიანი პოლიტიკოსებით გამოირჩეოდეს ჩემი ქვეყანა, ასევე ძალიან მინდა განვითარდეს კერძო ბიზნესი და შეიქმნას ბაზარზე დიდი მოთხოვნილება მაღალანაზღაურებად სამსახურებზე, პროფესიონალების და ზოგადად შრომის მოყვარე ადამიანების დასაქმებისა. ვისაც უყვარს მუშაობა, არ წუწუნებს ბევრი საქმის გამო. მონდომებული ადამიანი ყოველთვის შეძლებს გახდეს პროფესიონალი. დღეს თანამშრომელმა მომიყვა მისი მამიდაშვილის შესახებ, რომელიც ძალიან საინტერესო კომპანიაში მუშაობს პარიზში, რომელსაც მიუხედავად იმისა, რომ ჯერ მხოლოდ სტაჟიორია  600 ექვრო აქვს ანაზღაურება და მე იქვე  წარმოვიდგინე, რომ ჩვენს ქალაქში მსგავსი კომპანია ალბათ არასოდეს შეიქმნება. საფრანგეთის მოდელი დასაქმების მსურველებისთვის მომხიბვლელია, მაგარამ ბიზნესმენისთვის ალბათ ნაკლებად მომგებიანი იქნება. ეს კომპანიაა, რომელიც ფულს იღებს სარეკლამო განცხადებებში, რომელთაც შემდეგ ელექტრონულ ფოსტაზე უგზავნის ხალხს, ხოლო იგივე კომპანია, ამ ელექტრონულ მისამართებს, სხვა კომპანიიდან ყიდულობს. მე სიამოვნებით მივიღებდი მონაწილეობას ინფორმაციის ასეთ გაცვლა-გამოვცლაში თუ კარგ ხელფასსაც გადამიხდიდნენ.

     ამ ბოლოს უფრო ხშირად ვწერ ბლოგზე და ჩემი ყოველდღიური ცხოვრების ამსახველადაც იქცა. თუმცა დღეს აუცილებლად მინდოდა დამეწერა და აქედან მიმელოცა ჩემი საყვარელი მეგობრისა და ერთგული მკითხველისთვის, ნათიასთვის დაბადების დღე. ნოემბერი ლამაზი თვეა. შოთა ნიშნიანიძის ლექსი მახსენდება ყოველთვის ამ დროს  ,,გიორგობის თვეში გულს გაუდის რეჩხი", ,, გიორგობის თვეში  ნუნუა წვიმს ჩვენში, გინდა იყო იმერეთში გინდა სამოთხეში." ძალიან მიყვარს ნათია და მან ნოემბერიც განსაკუთრებული გახადა ჩემთვის. მიყვარს ამ თვეში დაბადებული ადამიანები. ნიჭიერები და ლამაზები არიან. ჩემს ნაწერებს კი ხშირად ამდიდრებს იუბილარის  სურათები. (http://n-a.artphoto.pro/) რომელთა დიდი თაყვანისცმემელი გახლავართ.
ავტორი ნათია აფხაიძე


ავტორი ნათია აფხაიძე

ავტორი ნათია აფხაიძე
 21 ნოებერი კი ის როცხვია, როცა ყოველთვის ვარ დაკავებული ნათიას დაბადების დღით, განსაკუთრებით მახსოვს  შარშანდელი დადებითი ემოციები, რომელიც აქამდე მომყვა და კიდევ დიდ ხანს გამყვება ჩემი ცხოვრების გზაზე. იმ დღის ზუსტი, დეტალებში გახსენება შემიძლია, რადგან განსაკუთრებით კარგად ვგრძნობდი თავს.

   21 ნოემბერი მთავარანგელოზთა ხსენების დღეა და ჩემს სოფელში პატარა, ძველი მთავარანგელოზთა ტაძრის დალოცვა ხდება, რომ ისევ მოქმედი გახდეს, თუმცა არ ვიცი ბოლოს როდის იყო მოქმედი ან იყო თუ არა საერთოდ. წელს კი მამიდაჩემებმა ერთი,  უფრო მკრეხელური საქციელი ჩაიდინეს, მე კი სახალისოდ ვიდეოზე ვიღებდი, როცა ისინი საყდრის ქვემოთ იდგნენ და ყვირილით თხოვდნენ მთავარანგელოზთა სალოცავს ჩემი ძმიშვილი ამ წელიწადში გაათხოვეო და მერე სიცილით ყვებოდნენ მათ თანატოლს ასე რომ  მიუმართავს და იმ წელიწადს გათხოვდაო  :))))
ახლა ძალიან მრცხვენია ამ ფაქტის გამო.

P.S. ნათიას დაბადების დღე  ვიცი , წელსაც ძალიან ლამაზი დღე იქნება...
გილოცავ :***


Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

ფერები , ხაზები, ხატები

         ახლა წმინდა ევას ხატი დაწერა, პატარა ევასთვის, დაუკვეთეს, ძირითადად სამი ფერი გამოიყენა: ოქროსფერი, წითელი და ლურჯი, რომელთა შერწყმა საოცარ სილამაზეს ქმნის, აღსაქმელადაც მსუბუქია.     ხატს ხელში ნაზად მაწოდებს, რადგან ლაქი ჯერ არ შეშრობია, შარავანდედს ლამაზი ორნამენტები ამშვენებს, ძალიან მეტყველია, ალბათ პატარა გოგოსაც მოეწონება მისი ანგელოზის ხატი, რომლის ავტორი მხატვარ-რესტავრატორი თამარ ჯიხვაშვილია.    პირველად ხატვის ნიჭი ბაღის მასწავლებელმა შეამჩნია, ძალიან უწყობდა ხელს, დასვამდა და ახატიებდა, თამარის დედას კი ეხვეწებოდა ყურადღება მიექციათ ამ ნიჭისთვის.  პროფესიის არჩევის დრო, რომ დადგა, ცოტა დაიბნა, აღმოჩნდა რომ ჯერ ფრანგული ენა აინტერესებდა, მერე სამედიცინო, სტომატალოგიის განხრით, თუმცა საბოლოოდ არჩევანი სამხატვრო აკადემიაზე შეაჩერა.    მანამდე კი ბებიასაგან ისწავლა ქარგვა, თავიდან ცხვირსახოცებზე, ხოლო, მე-7 კლასში იყო, პირველად, წმინდა გიორგის ხატი, რომ დაქარგა და თავისი სკოლის დირექტორს აჩუქა. მოგვიანებით კერვაც შეისწავლა რადგან, ერთი პერიოდი, მოდელი

მიტევების დღე

    მიტევების და პატიების დღეა დღეს.    ჩვენი ეკლესია, მიუხედავად იმისა, რომ გვასწავლის  ყოველი დღე და ყოველი წუთი ერთმანეთის შენდობისათვის და სიყვარულისთვის  უნდა იყოს, ამისთვის ცალკე დღეც  გამოყო.   წირვის შემდეგ მამაომ შენდობის ლოცვები წაიკითხა, ყველას პატიება თხოვა,  ქადაგებისას სახარებიდან მოიყვანა მაგალითები: მეფემ შეუნდო ვალი თავის ქვეშემრდომს, ის  კი გამოვიდა და მისი მოვალე, რომელმაც ვერ შეძლო თანხის დაბრუნება, ციხეში ჩასვაო.     კარგი მაგალითი არ გამოადგა, მერე კი მეფემ ასწავლა ჭკუა იმ კაცს, თუმცა მას ვეღარაფერი უშველიდა რაკი საუკუნო გენიაში ჩავარდა.   ყოველ ნაბიჯზე, რომ სწავლობ ადამიანი კარგია, ახალს რომ აღმოაჩენ სხვაში სიკეთის და კარგის სახით, მერე შენც აიღებ, მიბაძავ და თუ კი ისწავლი მისგან კარგია, მოკლედ ზრდა არ უნდა შეწყვიტო ამ მხრივ. სიკეთეს კი კარგი თვისება აქვს ბევრ სიხარულს გაძლევს ცხოვრებაში, ხოლო ცოდვის ბუნება ასეთია: ის, რაღაც ცუდის  სახით გიბრუნდება ისევ, ამიტომ უნდა ვერიდოთ ცოდვას.  დღეს , შოთა ნიშნიანიძის ეს ლექსი გამახსენდა დილიდან და გულში ვიმ

სუნი

   ოთახში ვზივართ, სადაც ორი წელია აღარ ვმჯდარვართ, ძველი წლები მახსენდება, მაშინ ყველაფერი, კიდე უფრო სხვანაირად იყო, ეს ოთახი ბევრ ხალხს იტევდა. ოჯახის წევრებს თუ ახლო მეზობლებს, საღამოს ტელევიზორთან ჩამომსხდარებს, თუმცა, მერე, ასაკოვნები ამ ქვეყნიდან წავიდნენ, ახალგაზრდები კი ქვეყნიდან. სახლი ცარიელი დარჩა, ახლა აღარავინ ცხოვრობს.      12 წელია რაც წასული ვარო, ამბობს, ვუფიქრდები როგორ გაიპარა დრო ისე, რომ ვერ შევიგრძენი, არაფერში ჩანს, ჩემთვის, ეს დრო...    სამაგიეროდ, დაბრუნებულებს სულ მოუთქმელად ვაყოლებთ იქაურ ამბებს, როგორ ცხოვრობენ მასპინძლები თუ ჩასულები ქვეყნებში, რომლებიც, ჩვენგან, რკინის ფარდით იყო გამოყოფილი.   ადრე, მოყოლილ ამბებს, აქაურობას ვადარებდი, ჩვენს ყოველდღიურობას თუ წეს- ჩვეულებებს, ახლა აღარ, არ მაინტერესებს. ჩვენი ინდივიდუალიზმის დაკარგვა არ მინდა.    ოთახები დაალაგა, ახალი ფარდები დაკიდა, ჩამოტანილები, ახლა სისუფთავის სუნი დგასო, მეუბნება. მე ვერ ვგრძნობა. შემოდგომიდან მოყოლებული სუნი არ მიგრძვნია, გავცივდი და ყნოსვა დამიქვეითდა, მჯერა ამინდის ათბობ