მე კი მეშინია შარშანდელივით არ დამემართოს, ადრე გაღვივებულმა ემოციებმა მალე რომ გამიარა, თუმცა იქ ,,სხვა" მომენტების ბრალიც იყო რაღაცეები, მაგრამ ისე კი მოხდა, რომ ნოემბერის თვეში შექმნილი საახალწლო სურვილები დეკემბერში ისე მძაფრად აღარ შემრჩა.
შარშან ნოემბერი წვიმიანი და ცივი იყო. თოვლიც მოვიდა და ზამთარიც ადრე დადგა, ამიტომ ამან ძალიან იმოქმედა ჩემს სახალწლო განწყობაზე, მგონი მეჩქარებოდა კიდეც ახალი წლის მოსვლა და ამიტომაც მალევე დამეკარგა მერე ის განწყობა.
წელს ასეთი გასართობები ვიპოვე. აუცილებლად ვაპირებ გავაკეთო სურათზე მოთავსებული ნაძვის ხე, ფერად ღილებით მორთული. მანდარინის ვარდებიც არ არის ცუდი იდეა, თუ გამომივიდა.
ასე რომ,განწყობების გასაღვივებლად, უფრო მომზადებული ვარ და საკუთარი ხელით ნამზადს, იმედი მაქვს, უფრო დამიფასებს 2013.
ადრე ბავშვობაში დეიდაჩემი, დეიდაშვილები, რომელთან ერთადაც ვატარებდი ახალი წლის დღეებს, ღია ბარათებით გვილოცავდნენ მის დადგომას. წელს ვაპირებ გავაცოცხლო ეს კარგა ხნის მივიწყებული იდეა. თუმცა, მაშინ ფოსტას უფრო მეტად გამოიყენებდნე, მე კი მომიწევს საჩუქრის შეკვრაში ჩავდო ბარათი და თავად გადავცე.
მაშინ თითქმის ყველას კარზე იყო საფოსტო ყუთი და ყოველ დღე იღებდნენ გაზეთებს. კარგად მახსოვს ჩვენი ქუჩის ფოსტალიონი სუსტი, მაღალი კაცი იყო, ეროვნებით რუსი, აქცენტით საუბრობდა, კრემისფერი ,,პლაში" ეცვა და დასარიგებელი გაზეთების დასტას ჩვენს სადარბაზოში ტოვებდა, ხოლო თვითონ ახლო - მახლო ურიგებდა ხალხს სხვადასხვა გზავნილებს. შემდეგ ისევ მობრუნდებოდა და წაიღებდა ბაწრით შეკრულ კომუნისტურ პრესას. მე განსაკუთრებით დამამახსოვრდა იმ გაზეთების სუნი. თვალწინ მიდგას ჩვენი ლურჯი საფოსტო ყუთი და ბაბუაჩემის მიერ გადაკითხული გაზეთის თითმფრინავები. ახლა კი 2012-ის მიჯნიდან ისე შორს ჩანს ეს ყველაფერი, მაგრამ ისეთი თბილია მოგონებები, ამიტომ მდიდარი იქნება მხოლოდ ის წელი, რომელიც ბევრ, კარგ მოსაგონარს დაგვიტოვებს!
es totebis nadzvis xe dzalian momecona.
ОтветитьУдалить